Η μέγιστη αισθητική και σχεδιαστική έκφραση του έργου είναι η είσοδος που χαρακτηρίζεται από μια κίνηση όγκων, ανασταλμένων αρχιτεκτονικών. Η παρουσία αιωρούμενων στοιχείων όχι μόνο ήθελε να ελαφρύνει το σχεδιασμό, αλλά και να δώσει ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό στις κατοικίες. Οι αμπελώνες και τα δάση είναι ο πλούτος της επαρχίας Βιτσέντζα που σήμερα παρουσιάζεται επίσης ως χώρος σύγχρονης αρχιτεκτονικής ανάπτυξης.